Sinds enige tijd gebruik ik niet meer het basisdeeg (brooddeeg) waar ik ooit mee begon, het gaat nu als volgt: de avond voor het pizzabakken doe ik in de kom van de keukenrobot eerst een koffielepel zout, dan 600g bloem (harde tarwe), een koffielepel droge gist, een scheut olijfolie en dan vul ik aan met water tot 1000g. Na een tiental minuten kneden ontstaat er een natte plakkerige deeg, die ik in een emmer met deksel laat overnachten.
Tijdens de zomer wordt de verhouding eerder 615 tot 625g bloem, want anders wordt het echt wel te plat en te plakkerig.
De volgende dag rond 15u neem ik het deeg, en verdeel het in bollen van 250g die ik wat platduw en onder een natte vaatdoek een uurtje laat rusten terwijl ik al de rest klaarzet.
Dan neem ik een bol deeg, duw ze wat plat met de vingertoppen, rek ze uit over de buitenkant van mijn handen, gooi ze één keer draaiend in de lucht (of twee keer, daar is nog geen regelmaat in), en strek de randen dan handmatig verder tot de gewenste grootte is bereikt. Dan leg ik ze in het bakblik, bestrijk met de tomatensaus, besprenkel met kaas en ander beleg en klaar is kees.
En ja, achteraf gezien zijn dat inderdaad de verhoudingen voor een No Knead Bread waar ik op uit kwam na wat moeilijke experimenten met Biga en Poolish. De moeilijkheid lag hem vooral in de vrijdagse keukenchaos, wanneer je op automatische piloot hoeveelheden afweegt en pas achteraf beseft dat je een ander recept aan het volgen bent waardoor je of teveel bloem, of teveel water hebt gebruikt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten